En 2011, sobrevolèrem Occitània amb mon fraire Ségal coma pilòte. Los drònes èran pas encara pertot. Bastiguèrem nòstre sistema. Pèire Brun guidèt aquela colleccion de filmes amb son erudicion e sa sensibilitat.

En 20 episòdis, la seria explòra a vista d’aucèl, un país que se bastis peira per peira entre lo sègle IX e lo sègle XII. Al moment del desvolopament del projècte, Pèire Brun m’escriviguèt :

« Quin fial conductor josent anam prene ? Avèm besonh d’una unitat ; autrament dich, qu’anam mostrar ? Occitània actuala vista d’avion ? De tròces d’istòria d’Occitània ? O benlèu de poesia, de trobadors contemporanèus ? De realizacions unicas (pensi al pont de Milhau — los Catalans farián aquò per mostrar la modernitat de lor país ; encò nostre es fach de totas peças pels franceses) ! Porèm portar un autre regard sus la modernitat en Occitània ? Podèm tanben ensajar de rendre lo comun, l’ordinari, extraordinari ! Per ieu, una causa es fondamentala : lo sòmi es una valor segura.«